Wideokonferencja z dyrektorami szkół i placówek
Dzisiaj odbyła się wideokonferencja z dyrektorami szkół i placówek, których organem prowadzącym jest Powiat Zgorzelecki. Spotkanie dotyczyło powrotu uczniów do szkół po miesiącach nauki zdalnej.
Starosta Zgorzelecki Artur Bieliński zwrócił się z prośbą aby uwrażliwić nauczycieli na potrzeby swoich uczniów, którzy po pandemicznej przerwie wrócą do zajęć stacjonarnych uwzględniając opinię psycholog Poradni Pedagogiczno-Psychologicznej w Zgorzelcu Pani Marty Biegarczyk.
Zachęcamy do zapoznania się z opinią psychologa:
Edukacja zdalna to sytuacja nadzwyczajna i bezprecedensowa. Przez ostatnie 15 miesięcy
z małymi przerwami uczniowie pobierali naukę w nietypowych warunkach: w swoim domu, przed ekranem komputera, w izolacji. Każdy młody człowiek przeżywał tę trudną sytuację
w indywidualny sposób. Problem, który łączy i dotyka wszystkich uczniów, to przede wszystkim brak kontaktów społecznych i możliwości zaspokajania potrzeby przynależności. Powrót do szkoły może jednak rodzić konfliktowe uczucia: z jednej strony potrzebę odbudowania więzi rówieśniczych tak potrzebnych z punktu widzenia prawidłowego rozwoju psychicznego, z drugiej jednak lęk i niepokój o poziom i stan swojej wiedzy, który podczas realiów nauki zdalnej może pozostawiać dużo do życzenia. W obliczu tak trudnych okoliczności i całkowicie zrozumiałych obaw nauczycieli o utratę przez uczniów rozmaitych aspektów formalnej edukacji, należy jednak podkreślić, iż powrót do rzeczywistości sprzed pandemii wymaga pewnego przygotowania i adaptacji. Zbyt duży nacisk dotyczący realizacji podstawy programowej może dodatkowo wzmacniać poczucie zagrożenia i stresu, wtórnie powodować obniżenie możliwości przyswajania wiedzy oraz zmniejszenie motywacji do nauki. Moment, który nadchodzi, powinien być wypełniony zupełnie innymi aktywnościami. To czas, kiedy zarówno uczniowie jak i nauczyciele powinni ponownie mieć szansę na zbudowanie więzi, nawiązanie kontaktów, ponowne nauczenie się współistnienia z innymi. Tym, co teraz najważniejsze, to empatia, uważność na potrzeby uczniów oraz troska o ich dobro, stan psychiczny i odbudowanie z nimi relacji. Z tego punktu widzenia, nadrabianie zaległości i luk programowych wydaje się ważne, acz nie priorytetowe.
z małymi przerwami uczniowie pobierali naukę w nietypowych warunkach: w swoim domu, przed ekranem komputera, w izolacji. Każdy młody człowiek przeżywał tę trudną sytuację
w indywidualny sposób. Problem, który łączy i dotyka wszystkich uczniów, to przede wszystkim brak kontaktów społecznych i możliwości zaspokajania potrzeby przynależności. Powrót do szkoły może jednak rodzić konfliktowe uczucia: z jednej strony potrzebę odbudowania więzi rówieśniczych tak potrzebnych z punktu widzenia prawidłowego rozwoju psychicznego, z drugiej jednak lęk i niepokój o poziom i stan swojej wiedzy, który podczas realiów nauki zdalnej może pozostawiać dużo do życzenia. W obliczu tak trudnych okoliczności i całkowicie zrozumiałych obaw nauczycieli o utratę przez uczniów rozmaitych aspektów formalnej edukacji, należy jednak podkreślić, iż powrót do rzeczywistości sprzed pandemii wymaga pewnego przygotowania i adaptacji. Zbyt duży nacisk dotyczący realizacji podstawy programowej może dodatkowo wzmacniać poczucie zagrożenia i stresu, wtórnie powodować obniżenie możliwości przyswajania wiedzy oraz zmniejszenie motywacji do nauki. Moment, który nadchodzi, powinien być wypełniony zupełnie innymi aktywnościami. To czas, kiedy zarówno uczniowie jak i nauczyciele powinni ponownie mieć szansę na zbudowanie więzi, nawiązanie kontaktów, ponowne nauczenie się współistnienia z innymi. Tym, co teraz najważniejsze, to empatia, uważność na potrzeby uczniów oraz troska o ich dobro, stan psychiczny i odbudowanie z nimi relacji. Z tego punktu widzenia, nadrabianie zaległości i luk programowych wydaje się ważne, acz nie priorytetowe.
